Tamara
Tamara ende nuk ka lindur
ende nuk dinë për Joneskon,
për Beketin
Ani se në Durmitor, ecë në ëndërr
si në Venecia, si në Napoli
si në lulet e Lubjanës
Tamara ende nuk ka lindur
ende nuk dinë për Dostojevskin,
për Floberin
Askush nuk e dinë takimin me të
në këtë natë të errët
kur bjen ky shi, ah ky shi
si në baladën e Preverit
Përktheu: Eduard Frrokaj
ObserverKult
Lexo edhe:
VENDET MË TË KËQIJA PËR POEZI JANË VENDET KU MUND TË GJENDEN POEZITË!
Poezia ka qenë pjesë e jetës suaj për një gjysmë shekulli. Si e shihni këtë formë arti sot?
Më vjen keq kur shoh si poezia e ka humbur vendin që duhet të zë në jetën e njerëzve. Poetët janë pjesërisht përgjegjës për këtë, por gjithashtu duhet të fajësohet edhe fryma e epokës. Kur isha i ri, Neruda, Sartre-i, Malraux-i, Camus-i, Twain-i, Frost-i dhe Ungaretti ishin shkrimtarë të rëndësishëm. Të jetuarit në atë kohë solli përgjegjësi dhe kënaqësi; duhet të tejkalohet vetja. Imagjino të kesh një poemë të botuar në një revistë pranë Neruda-s! Nuk përballohet ky mediokritet. Në botën letrare të sotme, nuk është e vështirë ta quash veten poet. Poeti së shpejti do t’i përkasë një specie të zhdukur. Kam frikë se njerëzit përfundimisht do të ndalen së lexuari.
Shkrimin e plotë mund ta lexoni KËTU
