Nga Khaled Hooseini
– Kam shumë frikë, – tha ajo.
Pse? – e pyeta.
– Sepse jam shumë e lumtur dhe lumturia e tillë është, e frikshme.
– Pse ndodh kështu? – e pyeta sërish.
– Sepse të lejojnë të jesh i lumtur, ndërkohë që bëhen gati të marrin diçka prej teje.
(Shkëputur nga “Kometat në qiell”, Kabul 1965)
Përkthyer nga Bajram Karabolli
ObserverKult
Lexo edhe:
KHALED HOSSEINI: ASAJ NUK DO T’I MUNGOJË MË AI …
Nga Khaled Hosseini
“…Do të vijë një ditë, në fakt, vite më vonë, kur ajo nuk do ta vajtojë më humbjen e tij. Ose të paktën jo vazhdimisht. Do të vijë një ditë kur detajet e fytyrës së tij do të fillojnë të rrëshqasin nga kthetrat e kujtesës, dhe kur veshi i saj të kap emrin e tij tek një fëmijë që e thërret nëna e vet, nuk do të kumbojë më brenda saj ai emër.
Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:
KHALED HOSSEINI: ISHA SI NJË PACIENT QË NUK MUND T’I TREGOJË MJEKUT SE KU I DHEMB, POR VETËM SE NDIEN DHIMBJE…
Në këtë artikull do të mund të lexoni disa nga thëniet më të veçanta të romanit të mirënjohur “Dhe malet oshtinë” nga autori Khaled Hosseini.
“Mësova se bota nuk e shihte brendësinë tënde, se nuk i interesonin aspak shpresat, ëndrrat dhe mërzitjet e tua, që shtrihen të maskuara nga lëkura dhe kocka. Ishte po aq e thjeshtë, aq absurde dhe aq mizore”.
“Unë dyshoj se e vërteta që ne jemi duke pritur, të gjithë ne, kundër gjasave të pakapërcyeshme, është që të na ndodhë diçka e jashtëzakonshme“.
Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
