Aorta e grilosun qelive drynosuna me zinxhirë t’ndryshkun
Korozioni përshkon venave t’mallëngjyem mungueshëm nga përqafimi
Vërshueshëm shpërthen loti n’kapilarët qi thahen nga mërzia
Nostalgjia vjen puhishëm tuj dredhë frymën për frymëzimin.
N’dermatoglifet e sosuna prej mallit e të tkurruna nga puna
Kto duer qi kanë harrue me përqafue t’dashunin e tyne
Qi sjellin në kujtesë veç t’kaluemen me ritme djepi
Tundun me melodinë e ninullave nën intonacionin qi gufonte oxhaqe
N’përlotim përvjetorësh, çohet nana për t’birin e saj
U banë edhe ni vit pa t’pa e pa m’pa
Zonja vdekje s’njohu pandemi
Hovshëm ma zuni horizontin
I thashë shpirtin e japë, ama zemrën e kam t’mbushun përplot me mall
Due me u ba Rozafat, shpirtin merrma e zemrën plot mall po e la jashtë
Qi biri jem ta ngopë me përqfim e dashni.
Hajde, o bir, se zemra mezi po e pret takimin me ty hamulloreve t’atdheut
E shpirti të pret në amshim…
