Unё jetoj fill i vetёm, si palca nё pemё,
Dhёmbёt mё kёrcasin, si instrumente muzikore.
Nё njёrin vesh merimanga thur rrjetin e saj tё syve,
Nё tjetrin bulkthi cicёron gjithё natёn e lume,
Ky ёshtё fundi,
Cili art qё provon lavdinё time mё ka rritur.
Do tё vdisja pёr Poezi.
Pёrktheu: Fadil Bajraj
Lexo edhe:
