N’njat vend zanat mledhen
sejcila me nga nji copë dashnijet e fati…
Për m’e gjetë m’ja dhanë të ecmes t’dikuj nji udhë….
Të tanë thonë e kanë Orën e vet
Orën e mirë
Perëndit’ iu japin formë njeriu,
dhe thojnë masandej për fatmirin,
e paska gjet’ Orën a e paska bekue Zana,
mos dektë njeriu pa e gjetë Orën e tij
mos u largoftë pa e përqaf’ Zanën e vet
pâ ia dhurue ajo qiellen n’ata sy
pâ ia dhan’ kraht flutrës kaltër
pâ e përqafue amshushem
derisa t’gufoj dashniet në nji krue
mos dektë njeriu,
pa ia k’ndue kangën e tij,
pa u gjet prej Orës vet
pa than’: nji kjo copë qiellet
âsht’ jemja…
Edhe kjo cop’ liriet…
Sa pak rrnojmë pâ na fal’ bekimin,
Ora jon’ e mirë….
ObserverKult
