Njoh një grua
që nuk beson në dashuri…
Por, brenda vetes
beson
se meriton të dashurohet!
Njoh një grua
e cila mund të të japë një mijë arsye për të jetuar
por në fund të ditës, ajo kthehet
në qoshkën e saj, duke kërkuar, si çdo ditë tjetër
një arsye për ta mbajtur gjallë!
Njoh një grua
të heshtur, shumicën e kohës
ndërkohë që sytë e saj
flasin parreshtur, gjatë gjithë kohës.
Njoh një grua
trimëreshë para njerëzve
por e brishtë para pasqyrës së saj…
Njoh një grua
aq të ngurtë, saqë e pandeh shkëmb
Por me ngurtësinë e jashtme
ajo mbron brishtësinë e zemrës së saj të butë.
Njoh një grua
në njërin sy i banon dielli
në tjetrin hëna
Në qoshet e buzëve të saj
çelin lule
kurse në duart e saj shtrihen rrënjët e tyre.
Njoh një grua
që jep jetë
Një grua që ka bashkuar të gjitha kontradiktat
për të mbijetuar.
(Poezia arabe me autor të panjohur)
Përktheu: Elmaz Fida
ObserverKult
Lexo edhe:
PANDI LAÇO: TIRANA NDIHET E TRADHTUAR!
Poezi nga Pandi Laço
Tirana që ndahej më dysh
Të Vjetrën dhe të Renë
Tirana që mundohet të fshehë rudhat e thinjat
Po fajde s’bën, as mrekullia me Dervish Hatixhenë
Tirana e xhiros
Që bënte dashuri në bulevardin e saj
E që sot “luxuria” e ka zhytur në mëkate e faj
Tirana
Ku rrugë e Durrësit, Kavajës, Dibrës dhe Elbasanit
Ishin Arteriet e një zemre të etur
Tirana,
Me dhjetëra “stent”-e e “bypass “- e
Por që ende s’ka vdekur
Tirana me mushkëri atleti,
ndonëse konsumonte “Partizani”, e “DS”
Tirana me ballkonin e Dajtit
Ku mes smogut nuk arrin të shquash asgjë
Tirana e Shallvareve, Zogut të Zi, e qerpiçit
Tirana e kullave e oligarkëve
Mbirë në mes të hiçit
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
