Pa lamtumirë moj u largove, më le në vetmi
Nuk besoja se do t’shihemi përsëri
Kanë kaluar plot shtatë vjet
Pa i shpjeguar njëri-tjetrit pse u ndamë aq lehtë
Më beso se të kam dashur me t’vërtetë
Dhe t’kuptojë se më ke dashur edhe ti vetë
Se m’ke dashur ti moj vajzë, unë mirë e di
Mirëpo fati s’na buzëqeshi n’dashuri.
Tash kur ne të dy u pamë moj përsëri
Gjithçka kishte marrë fund për ne të dy
Dashuria jonë tash kishte mbaruar
Kur m’tregove me lot në sy se je martuar.
Pa lamtumirë moj u largove, më le në vetmi
Nuk besoja se do t’shihemi përsëri
Kanë kaluar plot shtatë vjet
Pa i shpjeguar njëri-tjetrit pse u ndamë aq lehtë
Më beso se të kam dashur me t’vërtetë
Dhe t’kuptojë se më ke dashur edhe ti vetë
Se m’ke dashur ti moj vajzë, unë mirë e di
Mirëpo fati s’na buzëqeshi n’dashuri
Tash kur ne të dy u pamë moj përsëri
Gjithçka kishte marrë fund për ne të dy
Dashuria jonë tash kishte mbaruar
Kur m’tregove me lot në sy se je martuar.
Këngën mund ta dëgjoni duke klikuar KËTU
ObserverKult
Lexo edhe:
JACQUES BREL: LA CHANSON DES VIEUX AMANTS/KËNGA E DASHNORËVE TË VJETËR (TEKSTI NË SHQIP DHE KËNGA)
Jacques Brel: La chanson des vieux amants
Natyrisht patëm stuhi,
njëzet vjet dashuri,
janë dashuri e çmendur.
Mijëra herë more valixhen,
mijëra herë mora ikjen
e çdo mobilje kujtohet,
n’këtë dhomë pa djep,
për shkëlqimet, shtrëngatat e vjetra,
asgjë nuk gjasonte me asgjë.
Pate humbur shijen e ujit,
Unë atë t’pushtimit.
Tekstin e plotë e gjeni KËTU
