Për ty Atdhe,
ma të bukurën kangë,
me fuqinë e kësaj zemre do të këndoj,
për këto male,
për këto fusha të gjana,
për këtë vend ku sot i lumtur jetoj.
Për këto male,
për këto fusha të gjana,
për këtë vend ku, sot i lumtur jetoj.
I bukur je,
ngrihesh madhështor,
si një kështjellë e pamposhtur ti qëndron,
në mes dallgësh
shkëmb graniti vigan,
s’u përkule nga çdo stuhi e tufan.
ObserverKult
Lexo edhe:
KUSH E VRAU ISMAIL QEMAILIN, FAKTE DHE PROVA…
Teksa ngrinte flamurin e palosur të Skënderbeut për 400 vjet dhe shpallte Pavarësinë e Shqipërisë, atë 28 nëntor të vitit 1912, Ismail Qemali sikur e parandjeu që privilegji i madh si baba i shtetit shqiptar do të shoqërohej edhe me vdekjen e tij.
Nga Roland Qafoku:
Më saktë akoma, me vrasjen e tij. Në fund të fjalimit që lindi një shtet, themeluesi i tij tha:
“I dërgoj një lutje të madhit Zot….të pranoj që këtej e tutje të jem unë dëshmori i parë i Atdheut ashtu siç pata nderin dhe fatin që të jem i pari ta puth e ta bëj të valvitet i lirë flamuri ynë në atdhenë tonë të lirë”. 444.
Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
