Ju kujtohet poezia e bukur e Agollit kushtuar shqiptarëve të Turqisë, titulluar “Poçari”. Ju ftojmë ta dëgjoni të kënduar me aq ndjeshmëri nga këngëtari Ilir Shaqiri.
Vajta në Stamboll të bëja pazar,
Për kujtim të ble një vazo balte:
– Paqe dhe selam o usta poçar,
Vazon më të mirë po e pate….
Vazoja nga dora më shkau e ra
Dhe m’u bë njëzet e pesë copë,
Më erdhi rrotull deti Marmara
Dhe m’u hap dyqani turk si gropë.
Pa më shau poçari keq turqisht,
Unë e shava shqip e mend i rashë;
Për çudi poçari nuk u ligsht,
Veç dy lot në sytë e kuq i pashë.
Mos u çmend ky turk, ky qerata?
Unë e shaj, ai me duar në qafë!
Poçe tjeter mori në dyqan
Dhe më tha: ”Më shaj, për besë, prapë!”
Psherëtiu si unë, tha: ”Jam shqiptar,
Shqip, vëlla, ti shamë dhe një herë,
Fjala shqipe s’blihet në pazar,
Në dyqan ka vjet që s’e kam ndjerë,
Ikën nga dyqani burra e gra,
Unë e një poçar e tjetër s’kishte,
Vazot, frynte deti Marmara
Vazove poçari shqip u fliste!
ObserverKult
Kliko edhe:
SAMI FRASHËRI: KEMI DISA DIALEKTE, POR KËTO SHTOJNË BEGATINË E GJUHËS, S’KEMI NEVOJË PËR FJALË TË HUAJA
Sami Frashëri, (1850-1910) , një nga rilindasit dhe nacionalistët më të flaktë për çështjen shqiptare në shekullin e XIX është një figurë qendrore e kombit shqiptar.
Në lidhjet e shumta dhe letrat epistolare që ka me shumë personalitete të kohës ai ka një letër shumë interesante me një personalitet tjetër të mendimit dhe iluminizmit shqiptar, Jeronim de Radës.
Më poshtë janë shprehur mendimet e Sami Frashërit për situatën e krijuar në ato vite, lufta për bashkimin e shqiptarëve, problemin themelor të gjuhës dhe fesë.
Po ashtu si dhe problemi i Shqipërisë për ndarjen dhe luftën nga shtetet ballkanike, ndikimin e Turqisë.
Tekstin e plotë e gjeni KETU
ObserverKult
