Nga larg më vjen nga larg, ky zëri yt i valë,
Dhe më ndez në gji një afsh edhe një mall.
E s’di se ku më dhëmb, e s’di se çfarë kam,
Madje as nuk e di në jam, apo nuk jam.
Ti flet e flet, dhe çfarë flet e di,
Por unë vetëm flas, sepse përtej je ti.
Dhe sot po të më thonë :
Pa shkundu mor i mjerë ndash,
U them që një jetë të tërë, kështu mund të flas.
Nga larg dëgjoj nga larg, ah zërin tënd të butë,
Më vjen sikur dhe sytë, më ndizen në të tutë.
Dhe s’di se ku më dhëmb, dhe s’di se çfarë kam,
Madje as nuk e di në jam, apo nuk jam.
ObserverKult
Lexo edhe:
ARJOLA ZADRIMA: JAM GRUEJA E DASHNIVE TË MARRA
Jam grueja e dashnive të marra,
puthjeve të thella,
pasioneve të çmenduna.
Jam grueja që duhet me m’dashtë
e me m’drashtë
se jam ferr e parajsë bashkë.
Më shih e më njih,
jam pemë e lashtë
ngulun në kohë të vjetra,
as gjallë as vdekun nuk bahem tjetra.
Jam grueja që të shoh drejtë n’sy
e ti s’mundesh me m’pasë!
ObserverKult
——————————————
Lexo edhe:
