Rona Regjepi, aktorja e re shqiptare që po shkëlqen në kinematografinë gjermane

Filmi artistik me metrazh të gjatë “Die Chaos Sschwestern und Pinguin Paul” (Kaosi i motrave dhe pinguini Paul) me regji të Mike Marzuk, këto ditë është shfaqur si premierë në Munih, Hamburg dhe Koln.

E veçanta e këtij filmi është se ndër rolet kryesore është Rona Regjepi, nëntë vjeçe (me të dy prindërit nga Kosova), e cila në të tri premierat ishte në qendër të vëmendjes nga dashamirët e filmit dhe mediat.

Filmi e vendos ngjarjen në mes të Amerikës dhe Gjermanisë, ku një çift me profesion palaço cirkusi e kanë vjedhur (kidnapuar) një pinguin inteligjent nga një kopsht Zoologjik për ta përdorur për nevoja të veta.

Mirëpo rastësisht katër motrave u bie në dorë pinguini që u kishte ikur keqbërësve dhe ato luftojnë më të gjitha mundësitë për ta shpëtuar pinguinin dhe për ta kthye në shtëpinë e vet, në kopshtin zoologjik.

Ato disa herë e vejnë jetën në rrezik derisa në fund ia arrijnë ta shpëtojnë, kurse kidnapuesit bien në duart e policisë. Filmi është përplot skena dramatike por edhe komike…

Kjo është, pak a shumë, ngjarja e këtij filmi zhanër; komedi familjare.

Pas premierës, gjatë prezantimit të aktorëve regjisori Marzuk nuk e lë pa përmend se “aktorja jonë e re Rona është shqiptare nga Kosova”. Pastaj edhe producenti dhe aktorët e rritur dhe më përvojë të gjatë filmi, e lavdëruan shumë rolin e Ronës. Ata mes tjerash thanë se, talenti i saj, disiplina dhe interpretimi, i ka bërë të përulen para saj.

Pas tri premierave, filmi nga data 25 janar 2024 do të shfaqet në të gjitha kinematë e Gjermanisë.

Pos këtij filmi Rona ka luajtur edhe dy filma tjerë të metrazhit të gjatë dhe disa filma dokumentar.

(Arif Molliqi)

ObserverKult


—–

ervin hatibi

Lexo edhe:

ERVIN HATIBI: TI JE? TI JE? E NJËJTA?

Parfumi yt, poezi nga Ervin Hatibi

Ti je? Ti je? E njëjta?
Goja jote varr i gjallë detar
Me aromën e fërnetit
Të puthitur trupat tanë nga frika
Në kërkim të mejhaneve pa garipa
të portit
Por ama me “zhurmë e tym” i kërkonim
Që askush të mos na shihte kaq pa frymë e të përkryer
E kështu s’e gjenim një të tillë, këmbët e rënduara
Si shishe na thyheshin në mes
Puthjet e rërën me brazda plagosnim
Në gjurmët tona të thella varrosnim
Gjithë vitet që kishim kaluar pa u njohur
Buzë detesh me emra të ndryshëm
Ajo natë në dritare si pulë e zezë
Ngrohte të vetmen hënë vezake
Nga ku del gjarpëri i gjithë mollëve
Mollët e tua të bardha
Bashkë i kafshuam
Dhe të nesërmen i mallkuam, kur
I njëjti autobus u nda më dysh
Për të na degëdisur në drejtime të kundërta

Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:

ObserverKult