Pjekuria shpirtërore, thotë Rumi:
- Është kur ndalojmë së përpjekuri për të ndryshuar të tjerët dhe kur përqendrohemi në ndryshimin e vetes.
- Është kur ne i pranojmë njerëzit ashtu siç janë.
- Është, kur ne kuptojmë se të gjithë janë të përshtatshëm, sipas perspektivës së tyre.
- Është kur mësoni të thoni “lëreni të shkojë”.
- Është kur ju jeni në gjendje të mos keni “pritshmëri” në një marrëdhënie dhe jepni nga vetja për kënaqësinë e dhënies.
- Kur kuptojmë se atë që bëjmë e bëjmë për paqen tonë.
- Është kur ndalojmë së treguari botës sa të zgjuar jemi.
- Është kur ndalojmë së kërkuari miratimin e të tjerëve.
- Është kur ndalojmë së krahasuari me të tjerët.
- Është kur ju jemi në paqe me vetveten.
- Pjekuria shpirtërore është kur jemi në gjendje të dallojmë midis “nevojës” dhe “dëshirës” dhe jemi të aftë të çlirohemi nga kjo dëshirë…
- Pjekuria shpirtërore fitohet kur pushojmë së shtuari “lumturinë” gjërave materiale!
(Në shqip: Bajram Karabolli)
