Nga një ëndërr e harruar na prishet gjumi
mesnatave kur ndërrojnë emrat e ditëve
për t’i thënë mirëmëngjes ditës që posa hyri
Me një raki të sertë shpie i kthjellim sytë
me portretin ëndërr ditëenatë
S’lihet ardhja pafundësisht në pritje
duke u sorollatur pjesëve të paecura të sekondës
Pa zhurmë dalim qetësinë thyejmë
me maja gishtërinjsh
hapat e fjetur shpërgjumin
Një derë të hapur diku gjejmë
ndonjë dritare mëtutje
Me një fjalë goje
pa e trandur shumë
pritjen me çarçaf të bardhë e mbulojnë
Fli ti tash
fli
i themi
Agu i ardhjes për zemrat që presin
për shpirtërat që duhen edhe pa e thënë
jemi
( 8 korrik 2020 )
