Me faqe të kuqe e të bardha më je,
si agim i purpurt mbi borën e re.
Të dy sytë e zinj si nata m’i ke,
kur vetëm dy yje ndrijnë atje.
O e dashur ti je si ky qielli blu,
që ngrihet mbi ne kaq bukur këtu.
Buzëtrëndafilja ime në lulëzim,
kush të puth ty gjen shërim.
Asnjë zjarr s’të djeg kaq fort, asnjë prush,
sa kjo dashuri që s’e di jo askush.
Në zemër një pasqyrë ti ma vër dhe shiko
sa besnik t’qëndroj përherë e kudo
Karajfil e trëndafil kaq t’bukur s’ka,
sa dy t’dashuruar që rrinë krah për krah.
Unë jam veç i yti, e imja je ti,
të kam mbyllur thellë në gji.
Hajde pra afrohu, hajde zemër moj
vetëm ty të lus, ty vetëm të kërkoj.
Eja, eja, moj buzëmblatrëndafil,
hajt afrohu më shëro.
ObserverKult
