Ёshtё njё shtёpi nё bllokun tim
Qё ёshtё e braktisur dhe e ftohtё
Njerёzit u larguan prej saj
Shumё kohё mё parё
Dhe i morёn tё gjitha gjёrat e tyre
Dhe kurrё mё nuk u kthyen
Duket sikur ёshtё e nemur
Me dritare tё krisura
Dhe tё gjithё e quajnё atё
Shtёpia, shtёpia ku askush nuk jeton
Dikur aty dёgjoheshin tё qeshurat
Dikur aty ёndёrrohej
A i hodhёn ata tё gjitha
A e dinin se ҫfarё do tё thotё
A iu thye dikujt zemra
Apo dikush ka bёrё diҫka tё keqe
Epo boja ishte e gjitha e plasaritur
Ishte rrjepur nga druri
Letrat ishin stivosur nё verandё
Ku qёndrova
Dhe barёrat e kёqija ishin rritur
Po aq lart sa dera
Kishte zogj nё oxhak
Dhe njё komodё e vjetёr
Duket se askush nuk do tё kthehet kurrё mё
Nё shtёpinё ku askush nuk jeton
Dikur aty dёgjoheshin tё qeshurat
Dikur aty ёndёrrohej
A i hodhёn ata tё gjitha
A e dinin se ҫfarё do tё thotё
A iu thye dikujt zemra
Apo dikush ka bёrё diҫka tё keqe
Kёshtu qё nёse gjeni dikё
Dikё pёr ta pasur, dikё pёr ta mbajtur
Mos e ndёrroni me argjend
Mos e ndёrroni me ar
Unё i kam tё gjitha thesaret e jetёs
Dhe ato janё mirё dhe ato janё pёr bukuri
Ato ma pёrkujtojnё se shtёpitё
Janё tё ndёrtuara sall prej druri
Ҫfarё e bёn njё shtёpi madhёshtore
Nuk ёshtё ҫatia apo dyert
Nёse ka dashuri nё njё shtёpi
Ёshtё njё pallat me siguri
Pa dashuri…
Nuk ёshtё gjё tjetёr veҫse njё shtёpi
Njё shtёpi ku nuk jeton askush
Pa dashuri nuk ёshtё asgjё
Pos njё shtёpi, njё shtёpi ku
Askush nuk jeton.
Pёrktheu: Fadil Bajraj
ObserverKult
Lexo edhe:
