Thashë,
s’do flas as me vehten për ty.
Dyert e kujtimeve desha t’i mbyll-
Të rënda ishin ato,
të rënda…
S’i mbyllte dot zemra!
Të desha ty…
Një zog zuri vend në shpirtin tim.
Larg teje bën sikur dremit,
të shoh nga larg-krahët zë e shmpin,
më kalon pranë,
shihemi në sy,
nuk qetësohet jo,
ky zog i shpirtit tim.
Folenë, që ka ngritur,
s’ia prish kjo suferinë.
1970
