Këngët që më mbetën tash i kam për vete
Zëre shungulluese nisin varg të ri
Sa po shlyen bari kujtim çfarë më mbete
I kisha të gjitha të mbyllura në gji
Flutur e bukur dëshirë pranverake
Gjiun tim përpush gaz e helm e mbush
Ja këngë laroshe e blerësi verrake
Sa më vjen pranë më bën hi a prush
Krahun tim zeshkan e mbulon e verdha
Tretem në këngë të ikura në mituri
Dëshira fundore mbeti vel në therra
Valë e shpirtit tim lëkundet përsëri
Në vrap monoton në trok të mërzisë
Vjen ngadalë ëndrra dëshirëplote
Lëkundet ëndja në valë të fëmijnisë
Mes gjirit e lumit flutur sa u kote
Në fluturim ditësh netësh përqafim
Hidhet koka ime ajo tretet ja
Thonë ka vdekur dje varrosur pa nderim
Toka lulethara lehtë mbi varr i la
Këngë të papritura lule të venitura
Bari humb butësinë humbi dashuria
Kush troket në derë në lot të fashitura
Ja fluturon ëndrra dëshirë bukuria
Lulet nëpë kopshte rriten çilen fikur
Ngjyrat e tyre lëshojnë hije vaji
Kam këngë të zjarrta në mbarim korriku
Sa ditë të vala blerim mërzi maji
Sa këngë bleroshe këngë kaltëroshe
Varen sot në telin e kitarës sime
Që e lodhur tepër lëshon tingëllime
Përqafi me dhembje të verdha krahoshe
Të gjithë janë sot në pritje të fundit
Dëshmitarë të këngës sime e lotit
Ajo ishte mike e këngës së mundit
Mike e natës sime e ditës së zotit
Nënë në përqafime vaj vaj më mbush
U poq butësia në kopshtin e vjetër
Nuk jam më zeshkan nuk jam më bardhush
Të shtrihem në gji nga një gjiri tjetër
Të dua më shumë se zeshkanen vashë
Me të cilën desha të bie në tokë
Pritje e lotime përqafime pashë
Në vrapin marroq në rrugën e kotë
Thuaj kush i vodhi fije butësisë
Volli butësinë e vodhi dashuri
Në kujtim qafoj nënë të fëmijnisë
Dorën që nga larg ta puth përsëri
Ja desha të jem edhe më i mirë
Se miku që e desha tepër shumë
Më vërshoi deti sa rrodhi ky lumë
Të bëhem i lirë lidhur në zingjir
E desha ylberin oh në ëndërrime
Ta kthej në njomësi mu si dikur
Ngjyrat e tij u varën pas shpine
Mbeta gojëkyçur mbyllur në qivur
Më fiku ylberi trup i lodhur tjetra
Mendjen time lodh ëndrrën e mashtron
Sot janë përtërirë miqësi të vjetra
Në hijen e syrit që loton shiton
Desha fluturaken ta mbys në ujë loti
Bukurinë e saj ta shpërlaj në lumë
Butësia e hidhur e zezë së koti
Mendjen e lodh ndjenjën e shkrum
Ëndërrime të natës ju keni sy dite
Shponi gjithësinë me tym të zi
Atje nuk jam tash do të jem përsëri
Në ditën e majit në pritje me vite
Ajo mike lehtë zbriti erdhi pranë
As erën as fjalën nuk ia ndjeva dot
Erdhi si një hije që mbulon çdo anë
Iku para diellit e la pa gaz sot
Dëshira fundore ta krijoj një gotë
Jo kaq bukuroshe sa të thirret kupë
Ah sa e çuditshme më dole ti çupë
Ja shetit e çmendur lakuriq në botë
Ëndërra e dëshira po afrohet fundi
Vetmeveti thurni të dhembshme lirika
Nuk ka më frymime të moçme katundi
Gufim këngë e brengë i shtron kritika
ObserverKult
———-
Lexo edhe:
SABRI HAMITI: VOGËLUSHE
Vogëlushe çka do të bajsha po të kishe vdekë
Kur i pate mbushë tridhetë
Bubullimën e mëshefun në kreshtën time
Cila grue do ta çonte në gropë e qetë
Kush do të endej natën nëpër male
Tue pi nji pikë ujë në fletë
Kush do t’i binte detit mes për mes
Po të kishe vdekë në tridhetë
Agimi pritueshëm po del përmbi vorre
Si një plakë e kërrusun në katund
Nji erë a furtunë niset udhës qorre
Jetimin në djep e përkund
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
