Poezi nga Nizar Qabbani
Le të ndahemi pak
Për të mirën e kësaj dashurie, o i dashuri im.
Dhe për të mirën tonë të përbashkët
Le të ndahemi ca.
Sepse unë dëshiroj të rritet dashuria ime.
Dëshiroj që të më urresh, një çikë.
për hir të asaj që kemi,
përfshirë kujtimet tona të shtrenjta, që i përshkuam së
toku.
Për hir të një dashurie stepëse,
që është ende e latuar në gojët tona
që ende është e groposur në duart tona.
Për hir të letrave që m’i shkrove
dhe fytyrës sate të mbjellë si një rozë brenda meje
dhe dashurisë sate, që më ka mbetur flokëve dhe
majave të gishtërinjve.
Për hir të kujtimeve tona
e trishtimit tonë të bukur dhe buzëqeshjes sonë
dhe dashurisë tonë e cila është bërë më e madhe se
fjalët tona,
më e madhe se buzët tona.
Troç, për hir të më të ëmblit tregim të dashurisë në
jetën tonë
unë të kërkoj largimin.
Le të ndahemi të dashuruar
Sepse shpendi çdo stinë ndahet nga kodrina
Ndërsa dielli, o i dashuri im
është më ëmbëlak tek përpiqet të perëndojë.
Bëhu në jetën time dyshimi dhe ndëshkimi.
Bëhu njëherë legjendë
bëhu një herë mirazh
bëhu pyetja në gojën time
që s’njeh përgjigje.
Për hir të një dashurie të paparamenduar,
që banon në zemrat dhe qerpikët tanë.
Që të mbetem përgjithnjë e bukur
Që të jesh më pranë meje
Të kërkoj të largohesh.
Le të ndahemi, duke qenë dashnorë
le të ndahemi përkundër gjithë dashurisë dhe
përdëllesës.
Sepse, përmes lotit, o i dashuri im
dua që të më shohësh.
Sepse përmes zjarrit dhe tymit
dua që të më shohësh.
Le të shkrumbohemi, le të qajmë, o i dashuri im
Pasi e kemi harruar tanimë
bekimin e së qarës prej kohësh.
Le të ndahemi
Ashtu që dashuria jonë të mos bëhet shprehi
dhe pasioni ynë hi
dhe lulet të veniten në vazo.
Bëhu shpirtqetuar, o i prapi im,
sepse ende dashuria jote mbush syrin dhe xhanin
ende ëndërroj që do të jesh i imi
o kalorësi im, o princi im.
Por unë… por unë…
Druaj nga emocionet e mia
Druaj nga ndjenjat e mia
Druaj të mos helmohemi nga përmallimet tona
Druaj nga akordi ynë
Druaj nga përqafimi ynë.
Prandaj, në emër të një dashurie të bukur
Që luloi si pranvera thellësive tona
Që feksi si dielli vrojtimeve tona
Në emër të një historie më të ëmbël të dashurisë së
kohës
Unë të kërkoj të largohesh.
Që dashuria jonë të mbetet e bukur
Që jeta e saj të zgjasë
Unë të kërkoj të largohesh.
*Titulli i origjinalit: “Të kërkoj largimin“
Përktheu: Agron Islami
—————-
Lexo edhe:
NIZAR QABBAN: MË MËSO, SI TA SHOH DASHURINË PAS TË DYZETAVE…
