Për shumëkënd, Nelson Mandela ishte një hero – simbol i guximit, i bindjes dhe i vizionit. Ai cilësohej shpesh si njeriu i thjeshtë, karizmatik dhe besnik, si njeriu që kujdesej për të tjerët.
Në një vend të rrënuar nga konflikti racor, Nelson Mandela është parë si një udhëheqës i jashtëzakonshëm. Si njeriu që e çliroi Afrikën e Jugut nga dhuna dhe urrejtja duke e bërë një vend me më shumë paqe dhe mirëkuptim.
Në vazhdim gjeni disa ide të tij cilat tashmë janë bërë proverbiale dhe citohen anembanë botës.
Pasioni prodhon këmbëngulje
Kur keni një kauzë që ia vlen të luftoni, bëheni pasionant dhe pasioni ndez zjarret e këmbënguljes. Kundër politikave të qeverisë së pakicës së bardhë të vendit të tij, Mandela udhëhoqi një aksion jo të dhunshëm. Ishte një zgjedhje që e çoi në burg për 27 vjet. Ai doli nga burgu dhe u bë presidenti i parë me ngjyrë në Afrikën e Jugut. Ishte hera e parë që vetë Mandela ishte në gjendje të votonte në vendin e tij.
Prisni që ndryshimi të jetë i vështirë
Biznesi është krijuar me pengesa. Inovacioni dhe ndryshimi rrallë ndjekin një rrugë të bukur dhe të pastër lineare. Ndryshimi i drejtimit të shumë gjërave shpesh shkakton sakrifica, fatkeqësi dhe dhimbje. Nëse do të ishte e lehtë dhe nuk do të kërkonte një këmbëngulje të jashtëzakonshme, të gjithë do ta bënin, apo jo? Por vetëm sepse përballeni me vështirësi dhe zhgënjim, nuk do të thotë se ajo për të cilën po luftoni nuk është e drejtë, thoshte Mandela.
Falja është çelësi për të vazhduar përpara
Kur ishte president i Shteteve të Bashkuara, Bill Clinton bëri një bisedë me Nelson Mandelën, kur ai ishte president i Afrikës së Jugut.
Vite më parë, Clinton zgjoi familjen e tij në orën tre të mëngjesit për të parë shtypin e ditës, kur Mandela u lirua nga burgu.
Ndërsa kamerat televizive u përqendruan tek Mandela, Clinton vërejti zemërimin dhe urrejtjen e plotë në fytyrën e tij, ndërsa ai ecte nga qelia në pjesën e përparme të burgut. Pastaj në një çast, zemërimi i Mandelës dukej se ishte zhdukur. Kur Clinton pyeti presidentin e Afrikës së Jugut për këtë, Mandela u përgjigj:
“Jam i befasuar që e keni parë atë detaj dhe më vjen keq që kamerat kapën zemërimin tim. Po, ke te drejtë. Kur isha në burg, djali i një roje filloi një studim biblik dhe unë mora pjesë. Atë ditë kur dola nga burgu dhe pashë njerëzit që më shihnin, një valë zemërimi më goditi me mendimin se ata më kishin grabitur 27 vjet. Atëherë Fryma e Jezusit më tha: ‘Nelson, ndërsa ishe në burg ishe i lirë, tani që je i lirë mos u bëj i burgosur’”.
Përfundimi drejt kundrejt të qenit i drejtë
Në martesë, në shoqëri dhe sigurisht në biznes, ju mund të përqendroni energjinë tuaj në të qenit i drejtë ose në përfundimin e duhur. E para, shpesh ka të bëjë me egon dhe përqendrohet në të kaluarën. Kjo e fundit është e orientuar drejt së ardhmes dhe fokusohet në atë që në fund po përpiqeni të arrini.
Me dëshirë të fortë dhe të vendosur, Nelson Mandela nuk u frikësua kurrë.
Ai luftoi ashpër për atë që besonte.
Ishte gjithashtu i përulur dhe i sjellshëm.
“Ju nuk duhet të kompromentoni parimet tuaja.Por as nuk duhet të poshtëroni opozitën,” tha ai.
“Askush nuk është më i rrezikshëm se personi i poshtëruar”.
Ndryshimi fillon nga Brenda-Jashtë
Nëse do të kishte pasqyrë në qeli në vitet e tij të burgut, Mandela tha se do të donte të shihej në pasqyrë dhe të mendonte brenda vetes atë që donte më shumë për Afrikën e Jugut. Paqe, pajtim, barazi, harmoni dhe liri.
Vetëdija është një shenjë e udhëheqjes së madhe. Mandela e kuptoi se nëse ai do ta nxirrte kombin e tij nga diskriminimi racor dhe ta fuste në rrugën e një demokracie paqësore, ai do të duhej të ishte “ndryshimi”./bota.al
ObserverKult
Lexo edhe:
MANDELA: PËR ZEMRËN NJERËZORE DASHURIA ËSHTË MË E NATYRSHME SE URREJTJA
