Ngo ti zemra jeme, poezi nga Pem’za Peso
mirë që s’banon
me mu
do t‘përlahesha me gotën që ti pi
se ajo ta preku cepin e buzës
do t’zihesha me briskun e rruzës
që ta përshkon arrën e gushës
mënia jeme do t‘dukej fushës
Hej dije
edhe pemtë e kopshtit do t’i preja
mos me t‘zatet me hije
as me pikat e shiut
n‘ujdi s‘do t‘bija
që ranë mbi t‘prekmet e mia
për orët që do t‘mungoje
do ta rrisja qiranë
me mjekët në rast se sëmuhesh
do ta ndezja belanë
edhe për majthat e gishtave
me rezen e derës
me t‘shejtin shpend t‘verës
që t‘kapeëcej pa m‘vetë mu
me krejt isha idhnu
dhe për inat
me gjithë ata që besojnë n‘zot
do t‘baja shamatë
se nën kulmin tem
puthem me perendinë
ditë e natë
ngo ti zemra jeme
mirë që s‘banon me mu
po n‘mu
ObserverKult
Lexo edhe:
