Letër dashurie e Dino Campana-s për Sibilla Aleramo-n
Tetor, 1916
E shtrenjta ime,
Jam shumë i lodhur dhe shumë i ligur për t’u rrekur të kuptoj. Po zgjedh udhën e më të dobtëve, udhën time të zakonshme: po iki.
Atë pak poezi që mund të ketë lindur në ty nga dashuria jonë po ua blatoj atyre që u lypset. Pas kësaj, s’mund të shtoj më asgjë. E shtrenjta ime, jam përnjëmend i ligur, s’e durova dot pritjen dhe letrat e tua. Sapo e mora telegramin. Nisem nesër herët për në Casetta. Atje, kam heshtjen.
Të dua dhe peng më mbetet poezia vetëm ngase ajo do të dinte të puthte kurmin tënd prej psike dhe fytyrën tënde të trëndafiltë e të errët me buzët e lulëzuara prej hyjneshe të natyrës.
Falmë në s’dua të jem më poet as për ty. Ta dish pra që as ujërat dhe as heshtja nuk dinë të më flasin më – dhe ndieje hidhërimin tim të paskaj. Të mbaj në shpirt si kujtimin tim të lavdisë dhe haresë.
Në vuajtje, kujto atë që të deshi pafundësisht dhe mbart me vete vetëm ngjyrën tënde. Puthjen e fundit nga yti Dino që të adhuron.
Dino Campana dhe Sibilla Aleramo takohen për herë të parë më 1916. Pasi pat lexuar vëllimin “Canti Orfici”, Sibilla i pat shkruar autorit “Po mbyll librin tënd, gërshetat po i zgjidh” dhe e pat mbajtur frymën tek ai. Kështu zë fill një prej historive më të përvuajtura të dashurisë të letërsisë italiane, e cila kur të mbarojë do t’i marrë Campana-s edhe shkëndijën e fundit të qetësisë mendore.
Në shqip: Aida Baro
ObserverKult
————
Lexo edhe:
LETËR DASHURIE: AJO FYTYRË ËSHTË E PAREZISTUESHME KUR ËSHTË ZBUKURUAR ME BUZËQESHJE…
Letra e dashurisë e Alexander Pope që ia shkroi Martha Blount më 1714.
Hyjnorja ime,
Dëshmi e sinqeritetit tim ndaj jush është që jam duke të shkruar i parapërgatitur me një pije të fortë alkoolike, që të mund ta them të vërtetën; dhe kjo letër e shkruar pas orës 12 të natës brenda saj ka doemos një qëndrim fisnik. Kështu zemra është e ngrohur, pasi njëkohësisht e ka ngrohur edhe vera edhe ti: vera zgjon dhe zbulon të fshehtat e trurit sikurse që llaku i ndihmon ngjyrave të derdhura në pikturë të kenë një shkëlqim natyral.
Tekstin e plotë e gjeni KETU
ObserverKult