Poezia “Misteri i tuebâmjes” nga Halil Matoshi
Më 8 gusht 1942
Mahatma Gandhi u nis dathë
Tue bâmun magji
lirinë parzmore
Guhen shpatë
fjala deftuese e dekes
nuk ia ndali ecjën e gatë
fjala e bâni Ukshin Hotin të dekun
gjallë e panë gjithkah tue ecun
si njivjeç me 1943
Nepër vigun që ndan dy gjendjet e t’njajtes frymë
Nga ndeshja e shpatave dritësue
Ma i madh se jeta erdh Ukshin Hoti
me na magjepsë me kâmtë ngulun n’berthamën e tokës,
“Bane ose dis” – tha
E tha dhe u bâ!
Njeriu ynë i padukshëm
Kapërceu therrtoren e Kosovës më 1999
në terrin e ndërgjegjes së anmikut me banue
Pa mburrjën e fituesve
Pa tutën e t’mundunve
Deka e mbështolli si akullnajë
Simas nji rèni tiranik të gjânave
Kush lypë liri vritet!?
Fjala krijon dhe krijohet
Fjala
t’bân!
ObserverKult
Lexo edhe:
HALIL MATOSHI: SH’PIA E VJETËR
Dera asht si baba që t’ruen
Nga ernat e forta nga ulurimat
Dritarja asht si nâna
që sheh përjashtë
kudo që je ajo të vjen mas
sepse druen për fatin tand
rrethue me demonë…
Skejon perden e rri tanë natën çuet nâna tue pa rrugën
që del në botë
derisa kthehet djali
Nëse nuk vjen p’ej shpie kurrë mâ!
Dritarja, ajo kuis
Nâna qanë…
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU
