malli
më deh me fuqinë e aromës së gjelbërimit të pranverës
më vret me shkëlqimin e luleve shumëngjyrëshe të fushave të pojatës
malli
pas zukatjes së bletëve nektarplot mjaltin e bën zeher
vallen e zogjve në degët e lisave e kthen në mort
malli
rritet me barin e njomë të livadheve nën mriza
shpon me trokitjet e qukapikthëve të palodhur
malli
vjen me dallëdisjen e kujtimeve që më çojnë peshë
flakën e vetmisë natë e ditë e ndez
malli
m’i gërryen brigjet e gjoksit si vërshima e vjeshtës
ma shkund shpirtin si gruri kokrrat tek arat e vaut
malli
si dielli tokës i jep jetë e si hëna natën e lyen me argjend
trupin e njomë si mëndafshi me të zezë e mbulon
malli
kosë më shkurton
lavë më djeg
malli
ilaç ka sall kujtimet
që shpirtit eshtrat t’ia mbajë në këmbë
oi
kujtimet janë botë e botës sime.
Lexo edhe:
