Në këtë moment, shoh një kauboj të vërtetë,
Dhe është hera e parë që e shikoj në shkëlqim të drejtpërdrejtë.
Të njëjtin, kaq shumë herë,
E kam parë në fotografitë reklamuese për Marlboro:
Në emër të syve të mi, dikush ka hetuar më parë
Atë mit, ma merr mendja, të barabartë me Mitet greke
Krestomaninë dyvëllimshme të Robert Gravesit.
Dhe dikush tashmë veç kishte zbuluar të gjithë kontinentin për mua,
Që do të thotë: asgjë më e panjohur.
Thonë se, i rrethuar me libra,
Në pyetjen: “A ke qenë ndonjëherë në Greqi?”
Heidegger u përgjigj: “Nuk kam qenë.”
Dhe pas një pauze të shkurtër, përsëriti: “Nuk kam qenë.
Por djali im ka qenë atje”.
Përktheu: Fadil Bajraj
ObserverKult
Lexo edhe:
NAZIM HIKMET: LETRA E FUNDIT PËR DJALIN
Poezi nga Nazim Hikmet
Mos rro mbi këtë dhé
si qiraxhi
a si pushues në natyrë.
Jeto në këtë botë
si të ishte shtëpia e tyt eti.
Besoji grurit,
tokës, detit,
por mbi të gjitha duaj njeriun.
Duaj renë, makinën dhe librin
por mbi të gjitha duaj njeriun.
Trishtohu
për degën që thahet
për bimën që shuhet,
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
A. S. PUSHKIN: SHPËTIMIN PO PRES: DO VIJË VALLË NJË DITË?
Poezi nga A. S. Pushkin
Jetova mes pasionit të pashuar,
ëndrrat e mia më s’ i dashuroj,
kam qeshur, kam qarë, jam gëzuar,
tani veç dhimbje e vuajtje duroj.
Nën rrebeshet e fatit të poshtër, të egër,
kurora gjelbëroshe u mek, u venit,
tani rroj i vetëm, i trishtë dhe i verbër,
shpëtimin po pres: do vijë vallë një ditë?
Kështu nga i ftohti thellim i goditur,
kur turret murrlani, stuhia beter,
në degën e tharë, të brishtë, të drobitur,
dridhet një gjethe e vetmuar, e mjerë.
Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
