Adem Gashi: Vjeshtë e bukur trishtimi

zunë të ftohen netët si një miqësi e brishtë
fijet e rralla të mallit skajeve të kujtesës
i djeg mëngjesi i brymtë

pastaj vetmon një vjeshtë e s’i shihet fundi
si një uverturë e dimrit shurdh e të thinjur
që i bien notat pentagramit të ngrirë