Në një mëngjes të hershëm e t’lagësht qeni i lagjës l’pinte
një k’pucë grueje
numër 37 ngjyrë kafe si një asht të dashunisë së k’putun
Nata e çalë
si e vejë kishte pritë agun e ditës
pa hedhun asnjë hap
me atë k’pucë
K’puca tjetër bashkë me gruen kishte ikur përtej natës me hapat
e trishtimit të ndamjes
Ato k’pucë kurrë ma nuk u banë një palë
Ashtu siç grueja kurrë
ma nuk u ba çift me askan