Lërmëni të qetë, mësohuni me mungesën time…poezi nga Pablo Neruda

pablo neruda

Tani lërmëni të qetë
Mësohuni me mungesën time
Erdhi ora të mbyll sytë dhe të përmend pesë gjëra,
gjërat më thelbësore
E para dashurinë e pafund.
E dyta vjeshtën
Nuk mund të jetoj pa gjethet që bien për t’iu rikthyer dheut
E treta dimrin e ashpër, shiun që kam dashur,
Ngrohtësinë përkëdhelëse të zjarrit në acar
E katërta rrotullimin e verës porsi shalqini.
E pesta sytë e tu
Nuk mund të më zërë gjumi pa to
Nuk mund të ekzistoj pa ndjerë vështrimin e tyre
Bëhem i gjithi pranverë kur ti më sheh 
Miq këto e kaq dua
Thuajse asgjë, pothuajse gjithçka
Tani nëse dëshironi largohuni
Kam jetuar aq sa një ditë duhet të më harroni,
Më fshini nga libri
Zemra ime ka qenë e pafundme
Meqenëse dua heshtjen, mos kujtoni se kam vdekur,
përkundrazi jam më i gjallë se kurrë
Asnjëherë nuk jam ndjerë si tani
Asnjëherë nuk kam marrë kaq shumë puthje
Tani si përherë është herët   
Drita fluturon me krahët e saj
Lërmëni pra vetëm me ditën
Kërkoj leje për të rilindur.

Në shqip: Samir Perihana

*Titulli i origjinalit: “Tani”

ObserverKult


Lexo edhe:

PABLO NERUDA: DUA QË AJO TË CILËN E DASHUROJ TË JETË E GJALLË

Kur të vdes, dua t’ma vesh dorën mbi syrin tim:
dua dritën e gurit të duarve tua të dashura,
që edhe një herë freskia e tyre t’më ledhatojë
që ta ndjej atë knaqësi që ma caktoi fatin.

Dua të jetosh derisa të të pres ashtu i fjetur,
dua që vesh’t e tu prapë të dëgjojnë erën,
që ta ndiesh kundërmimin e detit që aq e deshëm,
që t’ecësh mbi rërën mbi të cilën kemi ecur.

Dua që ajo të cilën e dashuroj të jetë e gjallë
e ty të dashurova e të këndova me të tëra gjërat,
prandaj vazhdo të lulëzosh, e lul’zuara time,

Poezinë e plotë mund ta lexoni KËTU:

ObserverKult