Ti je përherë aty ku të pres, poezi nga Alban Bala
Si ja del të jesh gjithmonë aty
Ku kujtesa shkruan dëshirat?
Gjithmonë në kohë si një orë e mirë,
E pastër si ëndrrat, e kthjelltë si uria,
E bukur si dritarja prej ku duket bota
E përkorë dhe e plotë si hëna e prillit
E ëmbël si malli, e heshtur si prekja
E dorës që përkëdhel gjumin tim
Si ja del të dish gjithçka që kam ditur?
Të dish edhe atë që ende nuk e di…
Zemrat nuk shohin me sy por me dritë
Dhe unë me dritën tënde jam rritur…
Si ja del të jesh ajo që kërkoj?
Unë shpesh nuk di çfarë kërkoj. I njoh gjërat
Pasi i gjej.
Ti je përherë aty ku të pres
Dhe nëse të pres do të thotë se je…
ObserverKult
______________________
Lexo edhe:
ALBAN BALA: I LUMI UNË PËR TY, SA E MIRA JE!
Sublime si drita, e dlirë si buzëqeshja,
E heshtur si ora kur mat hapin e muzgut,
E bukur si ecja, e kthjellët si agu
E pastër si shiu mbi lule…
I lumi unë për ty, sa e mira je!
Ndoshta kur të krijoi Zoti po më thoshte
Gjithë dashurinë e tij me një fjalë të vetme.
Se ti je e mirë sa s’të rrokin ëndrrat,
E ndritshme dhe e gjelbër, si gjethet.
Je ajri i ndajnatës nën hënën e plotë
Dhe vesa e përndezur mbi lulëkuqet mes grurit.
Ndoshta Zoti të ka dashur kaq fort!
I lumi unë për ty!
Zemrat e bukura plasin më fort se guri.
Nuk ikin. As vdesin. Veҫ buisin dritën
Dhe ashtu të përjetshme butë i luten Zotit
Tek prehen dëshirash si ëndrra të mira
Nën puthjen e ngrohtë të lotit.
I lumi unë për ty, sa e…
Shkrimin e plotë e gjeni KËTU.
ObserverKult
