Zoti na fal pafundësinë
me dashninë,
e na marrim frymë me tokën,
shikjojmë me qiellin.
Dashnia asht rrokja jonë në vazhdimësi
me jetën,
zjarri përvlues i dyshimit
ngjizja e ekzistencës tonë.
Njeriu që mendon për dashninë
asht bukuria supreme e kësaj bote.
Nga “Për shndetin tand i dashtuni jem”
Përshtati në shqip: Arjola Zadrima
