Ti nuk erdhe tek unë aq fort e gëzuar
Dhe as unë s’u bëra kalorës fisnik
Që të rrish të rënkosh rrotull vatrës së shuar,
Që të vish të vallzosh afër flakës q’u fik.
Mos vërtet erdh e shkoi shpejt e shpejt dashuria?
Mos vërtet jam sëmurë, i dobët dhe plak?
Jo! Në shpirt xixëllojnë të fundmet shkëndija,
Kë thëngjij të një zjarri që djeg e përflak!
Përktheu: Petraq Kolevica
