I.
Në arkitraun tim bulëzojne
karafila gjak te kuq, gjak.
Jehonën ua ndjen në palce
çdo kalimtar që aty kalon
kur përskuqet hëna.
Hëna përskuqur, kuqëluar
gjer në mugëtirë.
Hëna, shtëpia, nëna perdore
me nje bir plot hir!
duarsh, duarsh lule ankthi
kanë mbirë (pa mërdhirë)
II.
Nëpër kulme që prekin qiellin
qiellin, qiparisi hënëzoet.
qiellon qiparisi mbi arkitrau
karafilat rriten me ajër dhe fjalë
nëpër shtat të bimës hyn e del
një djalë
pa fjalë…
