Arjola Zadrima: S’kam mujtë më e jetue pa të mendue…
Se unë s’kam me ta thanë kurrë çka më dhemb ma shumë. Nuk di me të kallzue si grimcohet një grue prej ditës në ditë, një grue që humb dashninë që e ka ruejtë në gji gjithë jetën. Një grue e marrë një grue e çmendun një grue egoiste e denjë për një dhimbje ma të madhe se ajo.
Se heshtja mundet me kenë flori e zemra një muskul që ndal së rrahuni veç kur mrenda saj nuk ka ma dashni.
Se unë nuk mundem me të kallzue gjithçka kam përmbysë, por asnji ditë të jetës s’kam mujtë më e jetue pa të mendue…
Unë nuk di më të kallzue si shembet për hatër të zemrës nji grue…
