Edhe një herë, o veç edhe një herë…(teksti dhe kënga)
Ka shumë ditë që pikëllimi më mban,
Si një sëmundje e rëndë,
Që bar nuk ka e s’me lë të jetoj.
Ka shumë ditë që rrugët përherë na janë ndarë,
E ditët e mia, netët e mia kot unë i harxhoj.
A ka në botë kudo arsye për këtë vuajtje,
O, më beso se faj nuk kam që forca po më lë.
Se çdo ditë e re më tregon se
ishte e kot tërë kjo pritja ime,
edhe mundi im dhe ëndrrat për dashuri.
Edhe një herë, o veç edhe një herë,
Këngët që i këndoj të kam o kujt të ja dhuroj.
Edhe një herë, o veç edhe një herë,
Gjakun o prapë ta ndez,
Veç një mëngjes me ty ta pres.
Edhe një herë, o veç edhe një herë,
Të të takoj e veç një çast gëzimi ta jetoj me ty.
Edhe përherë t’i mbylli sytë në këtë rrugë
pa të vetmen dashuri.
Edhe një herë o mos të vdes pa t’pa,
pa t’pa edhe një herë,
vetëm edhe një herë.
Diçka e rëndë sikur hyri në mua,
Më shtrëngon e po dhemb,
Ma mori sigurinë,
nuk jam i njëjti ai njeri.
Dhe çdo dite e re më tregon se
ishte e kotë tërë kjo pritja ime,
dhe mundi im
dhe ëndrrat per dashurinë.
Edhe një herë, o veç edhe një herë,
Të të takoj e veç një çast gëzimi ta jetoj me ty.
Edhe përherë t’i mbylli sytë
në këtë rrugë pa të vetmen dashuri,
Edhe një herë o mos të vdes pa t’pa,
pa t’pa edhe një herë
vetëm edhe një herë…
ObserverKult
———————————————
Kliko edhe:
ARMEND REXHEPAGIQI: S’DUA TË NDAHEMI TANI… (TEKSTI DHE KËNGA)
—————————————-
Kliko edhe:
PRINCAT E PËRRALLAVE NXISIN DHUNËN, MOS UA TREGONI MË FËMIJËVE KËTO BUDALLIQE
Duhet të kujdesemi shumë se çka t’u ofrojmë fëmijëve për lexim. Princat e përrallave nuk janë modeli me të cilët duhet t’i ushqejmë fëmijët para gjumit.
Debati se duhet rishikuar tekstet për fëmijë nuk ka heshtur. Përrallat nuk u kanë shpëtuar leximeve sociologjike, e interpretimeve të ndryshme nga ekspertët.
Shumë nga to, tashmë nuk po konsiderohen të denja për lexim dhe referim tek fëmijët.
Kështu mendon edhe Kazues Muta, profesoreshë në Universitetin e Osakos. Ajo u bënë interpretim gjinor dhe gjenë dhunë brenda tyre.
Ajo thotë se princat që njohim nga përrallat e Borëbardhës dhe Bukuroshes së Fjetur nuk promovojnë një romancë mes dy njerëzve, por “akte seksuale të detyruara ndaj një personi të pavetëdijshëm”.
Akademikja feministe dhe autore e librit, That Love is Sexual Harassment! pohon se princat në përrallat popullore të Bukuroshes së Fjetur dhe Borëbardhës janë mishërim i akteve seksuale.
Ajo madje nuk harroi të përmendë një incident që konfirmoi pohimet e saj kur një burrë u arrestua pasi kishte puthur një grua që ishte duke fjetur në një tren.
“Nëse ju mendoni logjikisht për Borëbardhën dhe Bukuroshen e Fjetur, këto tregime flasin për një princeshë që zgjohet nga puthja e një princi”, domethënë akti seksual ndaj një njeriu pa ndjenja.
Ju mund të mendoni se unë shkatërroj imagjinatën e të gjithëve, por këto histori nxisin dhunën seksuale dhe unë do doja që të gjithë ta dinin këtë gjë”-thekson shkrimtarja.
Përgatiti U.V/ ObserverKult
Lexo edhe:
SI U SHNDËRRUA KËNGA “CANDLE IN THE WIND” E ELTON JOHN NË KOLONËN ZANORE TË PIKËLLIMIT TË NJË KOMBI
Martin Neary këngën “Candle in the Wind” të Elton John e shndërroi në kolonën zanore të pikëllimit të një kombi, në vetëm gjashtë ditë.
Nearvy, organist dhe mjeshtër i korit në Westminster Abbey, i cili drejtoi korin muzikor në funeralin e Princeshë Dianës në vitin 1997 ka zbuluar për “The Times” se si gjithçka u organizua në vetëm gjashtë ditë.
E diel, 31 gusht 1997
Unë zgjohem me lajmin e tmerrshëm se Princesha Diana ka vdekur në një aksident automobilistik në Paris. Gjenerali i pranimit telefonon për të thënë se funerali ndoshta do të bëhet të hënën. Megjithatë, nuk është ende e sigurt nëse do të mbahet në Abbey apo në St Paul.
Ne shohim në televizion nderimin emocionues të kryeministrit për “princeshën e popullit” dhe jam i bindur që muzika në shërbim duhet ta pasqyrojë disi këtë.
A ka ndonjë gjë bashkëkohore që do t’i përshtatej faturës?
I telefonoj kompozitorit John Tavener, muzika e të cilit ka një spiritualitet dhe megjithatë një qasje që duket ideale. Ne diskutojmë për pjesën e tij Kënga për Athinën, shkruar në vitin 1993. Kënga u shkrua në kujtim të një aktoreje të re greke, që kishte vdekur në një aksident me biçikletë. E shikoj përsëri tekstin dhe është i përsosur.
E hënë, 1 shtator
I bëj një telefonatë të hershme producentit dhe mikut tonë të ngushtë, Steve Abbott. E pyes nëse ai mund të më rekomandonte muzikë pak më moderne për funeralin. Ai më këndon dy këngë nga Elton John, njëra prej të cilave, Candle in the Wind që është shkruar në kujtim të Marilyn Monroe.
Në orët e vona të mëngjesit udhëzimet janë marrë dhe ka një njoftim për shtyp se funerali do të mbahet në Abbey, të shtunën, në orën 11:00.
Tani prioriteti im është të rekomandoj atë që mund të këndojë kori. Ne duhet ta përshtatim muzikën me nevojat e rastit të caktuar, duke gjetur në të njëjtën kohë vepra që janë ngritëse, pavarësisht nëse vijnë apo jo nga repertori ynë i zakonshëm.
Në shtëpi gjej një numër të madh mesazhesh nga këngëtarë, kompozitorë dhe madje edhe nga Orkestra Filarmonike Mbretërore që kanë bërë sugjerime muzikore ose ofrojnë shërbimet e tyre për rastin. Ndërkohë ekziston një ide se Elton John mund të këndojë gjatë shërbimit funeral.
I them se, ndonëse e simpatizoj idenë që ai të marrë pjesë në shërbim kjo gjë do të kërkonte miratimin e të dy familjeve dhe do të varej nga ajo që ai do të propozonte të këndonte.
Teksti i këngës Candle in the Wind, me siguri duhet ta përjashtojë atë. A mund të këndojë apo kompozojë një këngë tjetër apo të shkruajë një tekst të ri për Candle in the Wind?
E lëmë që ai të flasë menjëherë me tekst shkruesin e tij dhe brenda gjashtë orësh Bernie Taupin në Kaliforni dërgon me faks tekstin e ri: “Mirupafshim, Anglia Rose”.
Tekstin e plotë e gjeni KETU
ObserverKult
