Poezi nga Arti Lushi
Gocë bobe Eva.
Më prezantoi për të parën herë në jetë
Me birrën e zezë.
Bëhet fjalë për ‘76 ky muhabet.
Veç Udhëheqja e Bllokut e pinte asobote,
Direkt nga damixhanët frigoriferikë.
Vihej në skenë “Lulet e Shegës”
Kështu u njohëm
Kohë të turbullta.
Eva kinge
E fuste në termus birrën.
Kujdes! E këshilloja unë frikacaku.
Rri i qetë ti, më nanuriste Eva.
A thua – në mos e para- ishte gruaja e fundit në botë.
Po thoja,
Ia kaluam vërtet bukur e plot hare me Evën.
E donim si miq njëri-tjetrin;
Pa kredenciale dhe prapavijë.
Më rriti vetë dhe më bëri burrë
Në hark muajsh.
Më 1994 vjeti Zotit piqemi sërish. Te Opera.
Ajo me termusin me vete, gjithmonë.
Vazhdon ta pish? E pyeta
– Po. Por kjo është kafe amerikane veç.
* Nga “2024 anno domini” që është në proces botimi
ObserverKult
Lexo edhe:
