Tash mund t’flasim gjithçka
ama e dijmë jo veç ne dy
qeni im e ka dashtë dhe e don prapë
macën tande
deri diku vlen dhe e kundërta
ka kohë që luajnë bashkë
po maca jote ka nëntë shpirtra
dhe rri goxha mendjehapun
ndërsa imqeni më ka veç mua
dhe rri symshelun nuk m’honeps fare
çdo ditë ai më leh ndër sy
e largohet kryeulë
nji natë n’gjumë
kam me ia shti thonjtë n’fyt
e me ia nxjerrë atë shpirt
macës tande me ia dhuru
n’mes tyne s’ka garë
le t’i bëjë dhjetë ajo
s’ka dert për mu’
