Nga Çapajev Gjokutaj
Në shumicën e familjeve, kudo në botë, gatuajnë gratë. Vështirë të shpjegosh pse kuzhinierët më të famshëm në restorante janë burra.
Diskriminim?
Gruaja bën të përditshmen, atë që s’bie në sy, kurse burri bën atë që ngjall vëmendje e vlerësim publik?
Forcë zakoni?
Gruaja brenda, burri jashtë; gruaja në shtëpi, burri në shoqëri?
Pushtet patriarkal?
Shefi i kuzhinës jo vetëm gatuan, por edhe menaxhon, vë të tjerët në punë, koordinon; punë këto që tradicionalisht mentaliteti ia ka rezervuar burrit?
Rastësi?
Kështu e ka prurë hera; kur u ndanë ato u ranë: gruas i ra në pjesë intimja, familjarja; burrit publikja?
Apo: kjo dukuri i takon historisë dhe jo të sotmes? Sa për restorantet që renditen më të mirët në botë kujtoni Donkishotin: më i miri është ai që merr çmimin e dytë se i pari jepet gjithnjë me hatër.
( Nga cikli ‘Zgara e meditimeve të çastit’ )
ObserverKult
Lexo edhe:
ÇAPAJEV GJOKUTAJ: “SE S’DASHURONIM AS UN’ AS TI, PO DASHURONTE DASHURIA…”
Nga Çapajev Gjokutaj
Rashë në dashuri. Ka diçka që nuk shkon në këtë thënie. Folja ‘bie/rashë’ shpreh veprime aksidentale, që ndodhin pa vullnetin tonë.
Vështirë ta quash aksident një ndjenjë si dashuria, që qëndron në themel të jetës.
Por kusuret mes gjuhës dhe dashurisë nuk mbarojnë këtu. ‘E do marrëzisht’, ‘i ka rënë në kokë’, ‘e zuri qymyri’. Këto dhe të tjera shprehje metaforike e paraqesin dashurinë si vuajtje, si lëngatë, madje edhe si roitje, si humbje të mendjes.
Tekstin e plotë mund ta lexoni KËTU:
ObserverKult
