Nina nana, me ëndrra plot,
se po fjete s’do shikosh
kaq mjerim e s’do rënkosh
për ç’po ndodh sot nëpër botë,
paradë armësh e ushtarësh
në këta popuj qytetarësh.
Nina nana, ti nuk ndin,
psherëtimat plot ankim,
të popujve që durojnë
ca të marrë që urdhërojnë;
Që durojnë e masakrohen,
që për racë viktimizohen
dhe për fe martirizohen.
Për një zot që nuk e njohin,
por që interesi e lyp,
për sovranin që i shtyp.
Kjo sërë vrasësish halabakë
që vazhdimisht tokën përgjak
e dinë mirë se ky batak
s’është terren i keq aspak
për çdo ujk e çdo çakall,
çdo xhepist që s’vjedh për hall.
Fli i miri i nënës, o,
sa të mbarojë kjo gjëmë, duro.
Fli bir, se nesër dita
çdo lider do ndajë meritat,
atij që armik i thanë gjer dje
për kokë të tij do të zënë be.
Se janë miq e familjarë
dhe s’bën të jetojnë të ndarë.
Ndaj do kthehen më miqësorë,
të gjithë kapur dorë për dorë.
E t’bashkuar të gjithë tok,
Për ç’kanë bërë pa çarë kokë.
E do bëjnë një diskutim
për punë, paqe e zhvillim,
për këtë popull pa dhëmbë
që s’dimë ç’fat e mban në këmbë.
(Trilussa), 1914
Përshtati në shqip: Marsel Lela
Lexo edhe:
