Poezi nga Charles Bukowski
Atëherë, çfarë do bëjmë?
Dashuri.
Vërtet?
Po.
Bukur, Atëherë po zhvishem.
E pse të zhvishesh?
Për të bërë dashuri.
E kush ka thënë
Se të bësh dashuri duhet të jesh lakuriq?
Sa di unë, kështu bëhet…
Jo, ajo nuk është dashuri, është
pushtet, dhunë me dashje mbi tjetrin.
Atëherë, si bëhet, nuk po kuptoj?
Lëri veshjet në trup e flasim,
deri sa të lodhemi e rrëzohemi përtokë,
deri sa të deshifrohemi,
sa të mbajmë përmëndsh njëri-tjetrin,
sa të zbulojmë çdo sekret, tonin.
Afrimi, seksi, nuk është shaka,
të vështron gjatë, deri sa shuhemi e humbasim,
deri sa këta sy të na lodhen
aq sa të na mbyllen.
Atëherë, flemë, bashkë…
Mirë! Do provosh, ti mbash ti, hapur?
Po, por vetëm për të të parë
ty nga afër…
Shqipëroi: Agron Xoxa
ObserverKult
Lexo edhe:
