Në këtë botë ka një vetmi aq të madhe
Saqë mund ta vësh re edhe në lëvizjet e ngadalta
Të akrepave të orës
Njerëzit janë të lodhur
Të gjymtuar
Ose nga dashuria ose nga padashuria
Njerëzit thjesht nuk janë të mirë me njëri-tjetrin
Një me një
Të pasurit nuk janë të mirë për të pasuit
Të varfrit nuk janë të mirë për të varfërit
Ne jemi të frikësuar
Sistemi ynë arsimor na thotë
Që ne që të gjithë mund të jemi
Prapanicëmëdhenj fitues
Ata nuk na kanë thënë
Asgjë mbi ndyrësitë
Apo vetvrasjet
Apo tmerrin e një njeriu
Që rënkon vetëm
Në një vend
I paprekur
I pafolur
Duke ujitur një bimë.
Përktheu: Enkeleda Suti
