”E ke dashtë, apo jo“?
Ai mori frymë thellë,
“Si me tu përgjigjë? Ajo ishte e çmendun”.
Kaloi dorën ndër flokë.
“Një Zot e di sa e çmendun ishte, çdo ditë ishte grue tjetër.
Herë ishte iniciatore e herë zvarritëse,
herë jepej e tana e tjera herë ishte e turpshme.
E pasigurtë dhe e vendosun.
E amël dhe arrogante.
Ishte njëmijë gra, por parfumi i saj ishte gjithmonë i njëjti, i pangatërrueshëm.
Ajo ishte e vjetmja siguri e jemja,
më buzëqeshte dhe e dinte që ma hidhte me atë buzëqeshje.
kur më buzëqeshte nuk kuptoja ma asgja.
Nuk dija as me folë as me mendu ma,
asgja, zero.
Papritë ishte veç ajo.
Ishte e çmendun krejt e çmendun.
Nganjiherë qante.
Thonë se në ato çaste gratë duen veç një përqafim.
Ajo, jo.
Ajo nervozohej.
Nuk e di ku gjindet tash, por vë bast që asht ende në kërkim të andrrave.
Ishte e marrë, krejt e marrë.
Por unë e kam dashtë
si i çmendun.
Përktheu: Arjola Zadrima
ObserverKult
—————————————————–
LEXO EDHE: BUKOWSKI: QËNDRO ME ATË QË TA PUTH SHPIRTIN; LËKURËN TA PUTH KUSHDO!
ObserverKult ju sjell disa thënie të Charles Bukowskit për dashurinë:
“Doja ta thoja me zë të lartë atë që ndieja, por qëndrova i heshtur nga frika se nuk do të më kuptonin”.
“Një nga ndjesitë më të bukura në botë është kur përqafon dikë dhe ai person të shtrëngon akoma më fort mbrapsht”.
“Unë nuk kam nevojë për dikë që të më përsërisë vazhdimisht se do të jetë aty. Se nuk do të më lëshojë, apo se nuk do të më tradhëtojë kurrë. Më mjafton dikush që në të gjitha rastet që të më dërgojë në djall, sërish të rikthehet tek unë”.
“Shpreheni atë që ndjeni. Mos kini frikë nga pasojat, sepse koha nuk fal asnjë. Dashuroni, urreni, shpreheni çdo emocion të fortë që po përjetoni. Njerëzit janë spektakli më i bukur në botë, dhe për të cilin nuk paguhet ndonjë biletë”.
TEKSTIN E PLOTË MUND TA LEXONI KËTU
