Ju ftojmë të lexoni një cikël poezish të zgjedhura nga Flurans Ilia:
Përgjumjes së fshatrave
I plakur dremit
Shpiragu
pranë tij
lidhur
pas qafës së kafshës
litari i reshjeve të natës
përherë
prania e njeriut
përpara
edhe pas
shtrëngatës
dëshmi e Kohës së Arkës
Shën Mëri e Gushtit
ninullën e shiut
i m’vesh në djep
arkitraut
përgjumen fshatrat
një flutur nate nëna
përplas krahët e bardha
ndënë pullaz
e shuar
vatra
e shtretërve
e etërve
të arratisur
nga harta
Tingëllimë për shkronjën D
Vargjet e frutave të thara
ABC-ja e shkuar në spango
Oshafkë shkronjat në valle
Përpjekje për të shkruar
Gjuhën e një bote me halle
Nuk ke pse të mendohesh më
Ajo që vijon është germa D
Pas një dardhe shfaqet sërish
Drini midis dy diejve
Poezi e kaosit
Gjendje e paqme e lëngëzuar
Trajta e lëndës së shkruar
Forca e fërkimit
PLUSKIMI
Të gjithë trëndafilat
Të drejtojnë drejt tokës
Tokës që kullon
Shenjtëri trëndafilash
Nuk ke pse të qahesh më
Zahireve të dimrit u lidhe një D
Dynden ditët, D-ja tjetërsohet
Si një D-Day,
ditë pas dite dendësohet
Bëhet armë memece
Komerdare zisi
Bukëpeshku e vjedhur
Shkumëdeti shpirttrazuar
Tallaz kjo arrati në ajrí
Trualli i gjuhës gatuan poezi
Dhe qielli yt nuk qahet më
Mbledh tingëllima nga fjalët me D
Figurina prej fati
Te muri i krisur i këtij pesëkatëshi
u shkruajt rrashta ku ra shejza
zemra zbulesë e kartave
suva që djersin bie peta peta
për vitet e ikura shkallare me djejza
kullonin ditët si membranë e lotit
dritares përvidheshin orët
e statujës së mendimtarit
nga ditët e ditarit
përditë rriteshin cicat e sirenave
nën pjekurinë seksuale tendosur
te hyrja e pallatit
“Çuna po vjen Izaura!”
makina e policisë – Ofelia e fatit
Kriste vështrimi mbi letrat e bixhozit
pa figura heroike me figurina erotike
mustaqe padirsur si fanti spathi
kur iknin dritat dritës së qiririt
nuk kishim çmim por kishim llastiqe
çmimin e zarave të mbushura me hile
ishim mu si gurë që rrokullisen
çmendur pas çupës kupë
shkallare në zbritje
shkallare në ngjitje
zemra e një harabeli në përpëlitje
aorta e zemrave tona
ikonë e atyre viteve
Diego Maradona
shpirt blasfem i projektuar
me dorë shënuar
si gol i ndaluar
si puthja e parë
te shkallët pas MURI
me bukë me vaj me sheqer
Shekspiri shtegëtonte përher’
udhës mbi një qerre prej druri
Mani i Files
Ka ca dregëza të ëmbla ku
vjen dhe të mbështjell një man
në kapërcyell
derdhet brenda teje
si gurët e sokaqeve
portat me panxha hekuri
mal myshku malli
në zbathtësinë e këmbëve
mbi trungun e një mani.
Fëmija
frutat i këput me gishta
bistakun e sythit poetik
përmasa me të cilën mat veten
për be, asnjë objekt tjetër
as qenia me stigma dhe sfinks.
Hapësirën prej teje
kjo degë
vazhdon përditë të shohë
pemën e Files
me rrënjë ngujuar tokës
fruta drejt qiellit kërkojnë
diell kujtimesh të mbarsura
me kokrrat e manave.
Njeriu mes frutit
shtresuar në ngjyrat
e lulediejve dhe veshit të prerë
të Van Gogut
nën optikën e fjalëve
“Kujdes se mos bie nga mani!”
Gjeratorí dega e sipërme
qeni që leh nën trung
kufiri si teh thike
Atje lart!
Krishti midis Kryqëzimit dhe Ringjalljes
Atje poshtë!
Odisea zbret në Had
Përmidis!
Eros dhe Thanatos
Sa libra kemi lexuar nën manin e Files?
Veç Dante i kish’ provuar ato fruta me ne
Qentë i ishin bërë Cerbër ndër shkronja
Dhe ai kishte gishta tejet të brishtë
(si unë dhe ti Beatriçe)
ball portave të Ferrit
Askush si gjyshja
Askush nuk më ka dëshmuar ende
apo dëshmoi për orët gjatë leximit
në shkallaret e gurta të Apollonisë
Ndjesi e shqepur e kolonisë
Polisi
Teatri
dhe një Plis
Pazari i gjësë së gjallë
Lëkurë kafshe
Koka e dashit
me të cilën veshin brirët
poetët gjuetarë
murit të Agorasë
Arrati bisedad e gjyshes
mes-4-mureve
vëzhgon syri i fëmijës
gollovezhgën e vezës
në xhezvenë e cingos
ZJEN
(armën e saj) kafe përzier me elb
fshehur në fletët e një ditari
djeg fjalët e tepërta
si fjernat buzë Gjanicës
E veshur me të zeza
ngjyen krodhen
në imazhin tim gjyshja
nga Lufta e Parë në Luftën e Dytë
nga faqja në faqe te «Lufta dhe paqja»
me pak vaj rigon e kripë
në një pjatë (po) prej cingoje
nga një libër në tjetrin
kokrra e vezës
nga njëra gjuhë në tjetrën
gollovezhgën e çan me gjuhën e saj
si një Marlboro kontrabandë
ardhur nga perëndimi
nën syrin e Qiklopit
më prezantonte:
“Askushët” e fshehur
poshtë barkut të letërsisë
Tendosur e verdha embrionit
nga trajektorja e fjalëve
si ujëvarë – çaji i malit
rrëkëllyer nga buza e filxhanit
zgjohej … Fieri
mëngjeseve mbuluar
nga një tis toksik azotiku agnostik
Por ama në Seman
mëngjesin e ditës tjetër
me bukën mbështjellë me gazetë
me Altinin, Bledin, Petrikën,
e çuna të tjerë të Lagjes Liri,
përpirë përfund bregut të tretë
bunkerë të vjetër shfaqen mbi det
qysh nga koha e Italisë
(me retorikë peshqish brenda vetes
gafore të vockla ngrohen në kuvend
midhje të zeza kapur pas murit
po të ishim me fat
ndonjë oktapod mavi i historisë
zgjaste tentakulat nga vrima e kuvlisë)
si librat, më thoshte gjyshja,
si librat e zhdukur
aradhë-aradhë – në radhë
në bibliotekën e djegur
të Aleksandrisë
Ars Pandemica
brenda mureve të lëkurës
qep venat si llogore të xhenjos
përllogaritje inxhinjerike
të demiurgut të padukshëm
qëndis thelbin e thukët
(një katalog maskash)
qëndisma të vockla buzësh
për një botë të madhe
sa vrima e një gjilpëre
Tempovarkë
(A la mémoire du Julian Fero)
Vera mbretëron përvojat e gjakut
terapi e gjatë e qytetërimeve
Vjeshta dhe mështekna
kapitull gjetheje në rënien e stinëve
Zgjatim i natës brymë mbi kapilarë
tempovarkë mbi pellgje të vakët
Përrenjtë kërrejnë oksigjenin e syve
mbarsur me brumbujt e natës
ObserverKult
Lexo edhe:
