Çun Lajçi: Oh, sa shumë duhemi unë e ti, Atdhe!

Çun Lajçi

Unë
I plakuni me faqe t’kuqlueme motesh
Me mustakun borë deri n’mjekërr
Acaresh dredhua
Me trupin e plasaritun rrufeshë
Ta ruej palcën e butë Atdhe nga bryma
Me gjethet e fisit ta mbështjelli dhet’ herë
E rrajës sate nga syni i sugareshës i jepi ujë
Degët me kulloshtrën e gjinit t’nusës t’i ushqej
Flokët t’i krehi t’i rris krahët si skyfterit
Si shtatin e shtalbuem t’sorkadheve
T’i ruej foletë n’pishat e lazdrueme t’shkambit
Hej
Shkeli hijës s’thyeme t’vetullmalit e bahem rudinë
Kullosë bahem e kroje t’ftofta për breza
Gjon Marka Gjonash
Pjetër Ucash Nik Gjeloshash Çun Çetash
Që s’shterrojnë kurrë ndër currat tua Malsi
Atdhe
Ti flokët korb t’zeza për mrizet e mia
Unë zemrën borë t’bardhë për etjet tua
Oh
Sa shumë duhemi Unë e Ti
Atdhe