Disa njerëz vijnë në jetën tonë për të na mësuar që të mos jemi si ata. Sepse, siç tha Oscar Wilde, “disa njerëz sjellin lumturi kudo që të shkojnë; të tjerët vetëm kur largohen.” Sidoqoftë, edhe këta njerëz na mësojnë diçka, edhe nëse na bëjnë të vuajmë, sepse na japin mundësinë të menaxhojmë ndjenjat tona ndryshe nga ato.
Viktor Frankl shkroi se mund të nxjerrim mësime nga gjërat që na bëjnë të vuajmë. Megjithëse nganjëherë nuk mund të gjejmë kuptimin e marrëdhënieve të caktuara negative, ata, në realitet, na ofrojnë një vizion të botës që më parë ka qenë i panjohur.
Me fjalë të tjera, kjo do të thotë që përvoja të tilla na mësojnë se çfarë duam të vlerësojmë dhe çfarë na sjell në të vërtetë vuajtja. Ata na tregojnë se çfarë nuk duam të bëhemi.
Parimet tona janë forcuar falë përvojave të caktuara. Duke qenë dëshmitarë të padrejtësisë dhe duke ndjerë një shqetësim të madh për sjelljet që disa njerëz na rezervojnë, na ndihmon të reflektojmë mbi parimet tona dhe të forcojmë, në këtë mënyrë, bindjet tona për atë që është e mirë dhe çka është e keqe.
Ka njerëz që, në fund, tregojnë veten për atë që vërtet janë, kur nuk kanë nevojë për ne dhe nuk e fshehin atë.
Kur kjo ndodh, dhimbja na lejon të shqyrtojmë prioritetet tona dhe sjelljen tonë ndaj të tjerëve. Për këtë arsye, nganjëherë, duke kaluar një kohë të keqe na bën njerëz më të mirë.
Kjo na ndihmon të vlerësojmë ndjenjat e tjera dhe favorizon rritjen tonë. E gjithë kjo kërkon një punë të madhe të brendshme, për të na mundësuar për të ecur përpara dhe për të mos grumbulluar sëmundje, ndjenja të fajit apo pakënaqësi.
Largimi nga njerëzit që krijojnë probleme është diçka shumë e mirë për shëndetin dhe shpirtin tonë. Kur na duhet të largohemi nga njerëzit që na lëndojnë, është mirë të luani me avantazhin e përparimit. Pra, përfitoni nga fakti se reagimet dhe synimet e tyre janë gjithnjë e më të parashikueshme. Kjo na lejon të lidhemi me të tjerët në një mënyrë të ndryshme, pasi ne mund të menaxhojmë më mirë mjedisin rrethues.
Në këtë kuptim, ne nuk duhet t’i japin aq shumë rëndësi se çfarë këta njerëz bëjnë, por të përqendrojmë vëmendjen tonë në mësimet që mund të nxjerrim nga ajo përvojë.
Jeta është shumë e shkurtër për ta jetuar atë të pikëlluar nga ajo që njerëzit rreth nesh bëjnë apo nuk bëjnë. Për këtë arsye, vendimi më i mirë që mund të bëjmë është të largohemi nga gjithçka që është negative dhe të afrohemi me atë që na bën të ndihemi mirë./meb.al
ObserverKult
Lexo edhe:
JORGE LUIS BORGES: LAMTUMIRA
Mes dashurisë sime dhe meje do të ngrihen
treqind net si treqind mure,
dhe deti mes nesh një magji do të jetë.
S’do të ketë asgjë veç kujtimeve.
Ah buzëmbrëmje që vlejtën vuajtjen,
net të shpresuara për të të parë,
fusha të udhës sime, kube e qiellit
që po shoh dhe po humbas…
Përfundimtare si mermeri
të tjera buzëmbrëmje do të trishtojë mungesa jote.
Shqipëroi: Erion Karabolli
Lexo edhe:
DHORI QIRIAZI: PËR TY QË JE LARG
Po, ti je larg. Tani po rri e shkruaj,
të flas për ty, e di që s’është kollaj,
thua vërtet të jesh ti kaq e huaj,
thua vërtet nga shpirti të të ndaj?
Po bie shi, pikojnë strehët jashtë
dhe ndër çati stërkala era ngre,
këtu është fshat. Qipitë plot me kashtë,
sikur kërkojnë të thonë diçka të re.
Dikur, ato dhe ti i pate njohur
dhe mall tani, besoj se do të kesh,
sa mrekulli, mikesha ime e njohur,
që këtu pranë të biesh e të flesh!
1959
ObserverKult
