Poezi nga Edmond Tupja
Unë vdes atje ku dhëmbëzohet dhembja jote,
Unë shpërbëhem atje ku rënkimi yt rrëmon,
Ti je më i dënuari në dallgët e kësaj bote,
Në shpirtin tim ti je më e dhembshura jehonë.
Në thelb të buzëqeshjes sate rilind unë i lumtur
Pastaj këndellem në rrezet e tua krejt i nderë
Fitoj sërish gjithçka ndër shekuj kisha humbur
Por pa ty rrokullisem i rrënuar në humnerë.
Çdo ditë me ty mësoj si të të kuptoj më drejt,
Çdo orë larg teje tkurrem e vuaj si zemër fajtore,
Ti më bën më të mirë, më të pastër se një shenjt’
Dhe unë jetën ta kushtoj ty, Gesi im lulebore.
ObserverKult
Lexo edhe:
Nga: Ben Blushi
Mond Tupen e shof çdo mëngjes te rruga e shtëpisë sime. Pi kafe.
Ç’bën gjithë ditën, i thashë
Dal pak, punoj, bëj pazaret dhe pastaj me djalin
Dukesh mirë, i thashë, sa kile je?
Jam dy nën peshë, tha Tupja,
Nuk ha, e pyeta
Bëj ushtrime tibetiane, tha
Ça janë këto ushtrimet tibetiane?
Lëvizje trupore që bëjnë murgjit tibetianë, jam me hernie diskale
Nga kompujteri, i thashë
Nga Enver Hoxha, tha Tupja, kam përkthyer mijëra faqe të tij në frengjisht
Je nga Elbasani?
Po, tha Tupja, jemi kushërinj
Nuk di të jemi kushërinj, i thashë,
Ne dhe Shuteriqët i kishim shtëpitë ngjitur në Kalanë e Elbasanit,
Pse po ti kesh shtëpitë ngjitur je kushëri, e pyeta
Diçka duhet të jemi, tha Tupja, se jemi dhe çifutë
Pse jemi çifutë, e pyeta
Pse ti nuk e di, tha Tupja
Nuk di që jam, i thashë, siç nuk di që nuk jam
E ka thënë Evla Çelebiu në kronikat e tij
Çfarë ka thënë Evla Çelebiu?
Që Elbasani ka çifutë që janë kthyer në të krishterë dhe tani quhen marranë
Ça janë marranët?
TEKSTIN E PLOTË E GJENI KËTU
