nëse e nesërmja kishte me kenë nji hiç
nji tingull nga jo këtuhì
ku na ndërmend vdekjen e trupit
asnji pendesë shpirti s’do kish’
hì dhe vetëm hì
bëhen netët që bien mbi vesën e barit
e sotmja e kësaj nadjeje
asht e sotmja e gjithë nadjeve
që trupi i ka shkrue përsipër si kohë
lindim për me vdekë kur ndigjojmë
zanin e mishit dhe gjakut tonë
dhe rilindim sa herë biri a bija
na rrethon me botën e ngrohtë
fjetun midis dy krahëve
ObserverKult
———————
Lexo edhe: