Poezi nga Entela Tabaku
Rozafën e prenë në besë
e dashtun
tre vllazën
ajo u shkoi me bukë
ata e pritën me gurë
siç priten të përdalat
ato që u kanë dalë nga duert
ato që nuk i tremb ma
as vdekja
ndërtuen mandej mbi të
murin e rrenave
që kurrë nuk pikoi qumësht
veç gjak
kqyre në diell murin
e dashtun
dhe ke me e pa
se çdo gur
mban gjurmën e fytyrës
tande.
ObserverKult
Lexo edhe:
