Mbi majë shpatash ecën e currili i gjakut ujit ëndrrat
Syri yt i verdhë thyen xhamat, mësyshi bie mbi fatkeqësinë.
Asnjë hap tutje s’e bëjnë këmbët se therja e venave shpon daullen
Që hapëron e dalldis dasmorët e hareshëm.
Ah, sa dhemb kjo natë e këto hije që rrinë varur në mure e tallen me vetminë.
Kurdo që të vish nata do të ndryshojë ngjyrat
Për të parë flakët që shkrumbojnë qumështin në trupin tënd.
Ah, sa dhemb kjo natë që të kuqe i ka veç buzët tua.
