Poezi nga Erenestina Gjergji Halili
Epma, thuejma, m’laj…
Ti duhet me m’dhânë, me m’thânë, me m’lâ,
bulbën e djallit, në shteg t’shpirtit, andej káh e prámja
me hi n’kishë teme, i lâmun n’mëshir’ hyjnore,
m’u bekue, n’dritë pa ardhë buzëmbrámja…
Ti duhet me m’dhânë, me m’thânë, me m’lâ,
nji grusht t’gogluem ndjesishë t’paprekuna,
me ditë si f’mija primend biblën teme femën,
n’shejtni t’njérit, m’u lâ kah m’don tuj m’pùthë.
Ti duhet me m’dâshtë, me m’thânë, me m’lâ,
si shejt…
ObserverKult
Lexo edhe:
ERENESTINA GJERGJI HALILI: KU GJIMON RRFEJA N’PRISHTINË
Iu ka vjedh’ shtratit’ Zeusit plak, Hera m’katare,
t’linjtën cohë, hodhi shtatit e plakun Zeus pâ n’shpin’,
qát dekik iu vodh Olimpit e érdh me çù dashni n’tok’,
páj, qat dekik, rá skeptri e rr’feja n’Prishtinë…
Oh, ta ka tùnd dheun, minádi i burrit t’tradhtùem,
prej Hers’, m’katáres e zoj’s Olimpit e t’barkut,
-Ku âsht plaku – thané – âsht pengu i gjakut!
Aten’e Hermes, n’Çudë, strukë prej s’largut…
Poezinë e plotë e gjeni KËTU
Lexo edhe:
ERENESTINA GJERGJI HALILI: JEM’ E KEM’ M’U DÂSHTË
Jem’ dâshtë!
Tuj kalamendë lirinë tonë t’lodhun.
Jem’ lodhë!
Tuj dâshtë me kenë t’lirë, si zogj malit.
N’mal!
Na ka çue fryma pa práng’ kapë ndër dryna.
N’dryn’!
Jena ndrý, t’thyem andrrash e copash mallit.
N’mall t’lirisë!
Poezinë e plotë e gjeni KËTU
