I lumtun s’â ai që nuk trishtohet
ai qe nuk qanë nuk munet
me ta pa shpirtin
t’gdhendun nga drita
andrra ime po çel yje ku ngjitëm
derisa kuajt e Apokalipsës
kanë me e kapërcye në revan
Strehën tème të qeniesimit
ajo ândërr që nisë me shiun
e prillit kur nis çelnaja
e lulon e i lutet shéjtores Easter T’amles bukë t’Pashkës sonë
e rritët kur faqet Maji ka me ja lmue
e kujdeset për krejt atë që çelë
âsht KryeFjala e tana stinëve
kërkoj sytë e kristaltë
mjegullen me bâ të tejdokshme
me pa njat shpirt të trazuet
kur dyndet e fshihet n’trishtim
para këtij tërmeti s’kanë me bâ punë hajmalitë talismanët me nji hut’ gurët swarovski
që andrrat i bâjnë estetikë të shfaqjës
tue i kthy në kristale të preme me saktësi
kjo magji nuk trembet!
P’ej Lypeteni rrokullisën Zota
e totemë bien në idhëz si idhnimet
mërzitja difton shi të zi
mallngjimi aurë përmbi sytë
në Kujtesën e Ujit
hukati duert e acarit që difton akullnajat
në pikturën me tonet ma t’ngrohta
dhe n’Sahara
Ma zë frymën çdo gjâ e ftoftë
si plumbi si shpata
gjarpën që t’zë si shtizë p’ej deket
çdo gjâ e ftoftë âsht heshtje prite
msou me knu’ derisa pret ferkun
mos brit se tremb rrezet e para
ato janë t’brishta si sy
t’posa operuem nga Kataraktet
shtini n’gji njato dizga si klluqe
derisa dielli i zgjatë gishtat
e i merr mbi mal
Kujtuom’ e shkruom’
ândrrat e këqia me i zmbraps
Ndjej hapat e andrrës tek zbresin shkallëve të së ardhmes si thundrra
në të pavetëdijshmen
që s’âsht unë
zgjojnë nji sferë neutrale truni në truallin e askujt
i trishtuom’ megjithatë
po vij si era që i vjen Sh’pisë së Vjetër
myshqe babë e una zhuritun n’oxhak
dashtuni rreze t’ndrojtuna
mbi fytyrën e nânës dhe tamel n’kusi
…bashkë me shpirtnat
e t’vdekunve tanë që na vijnë netëve t’mdha
ne kemi me dalë matanë
në duert e fëmijve të diellit
kur njaj trok që thermon
e kalb diamantet s’digjohet mâ…
ObserverKult
Lexo edhe:
