Mbajëm për dore kur dielli mas malit bjen
Kur rrezja e ditës shkimet e errsina
shket qells veshën e yjeve
Mbajëm rranzë veti kur me jetue s’muj
kët bot t’cungët
Ma mbaj dorën fort, e m’ço atje ku
koha shpi ma s’ka
Fort ma shtrëngo n’kët zgrip jete
e ndër ditët ku e hupun jes
K’ndoma kangën e yjeve,
t’zanave t’njitrajtshëm që kadal frymojnë
Shtrëngoma dorën fort para se i mbrapshti fat t’marrin prej teje
Për duersh mbajem e kurrë mos
m’lè me shkue.
Përktheu: Leon Mirakaj
ObserverKult
—————-
Lexo edhe:
